"Kapıyı açtığımda müşteri göğüslerimi tuttu": hizmetçiler, tecavüzcülerin ve cinsel saldırganların avı

Fransa'da ortalama bir oteli düşünelim. Üst katta, bir hizmetçi elinde temiz çarşaflar ve havlularla koridorda yürüyor. Kapılardan birinin önünde duruyor, üç kez vuruyor, biraz bekliyor. Sessizlik. Kapıyı açıyor. Gözlerinin önünde bir adam bornozunu açıyor. Bu çalışanların hemen hemen hepsinin, bazen birkaç değişiklikle -mastürbasyon sahneleri, aşağılayıcı sözler, hatta saldırı- bu türden hikayeleri var.

Bir rakam olayın boyutunu ortaya koyuyor: Otelcilik sektöründeki kariyerleri boyunca her iki çalışandan biri, odasına çıplak bir misafir tarafından karşılanma riskiyle karşı karşıya kalıyor. Bu bulgu, otel sektöründe cinsiyetçi ve cinsel şiddetin (SST) önlenmesi konusunda uzmanlaşmış bir eğitmen olan Maud Descamps tarafından Grenoble-Alpes Üniversitesi'nde (Isère) yürütülen araştırmada vurgulanıyor.

Resmi veriler hala yetersiz olsa da sendikalar ve İşyerinde Kadına Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Derneği (AVFT) gibi mağdur destek dernekleri tarafından toplanan ifadeler bir şeyi açıkça ortaya koyuyor: Cinsiyetçi ve cinsel şiddet, mağdurlar tarafından mesleki bir risk olarak içselleştirilmiş durumda; tıpkı bir inşaat işçisinin düşmesi gibi. Dikkat çeken fark ise bunda normalde şoku önlemek için emniyet kemeri bulunmasıdır.

New York'taki Sofitel olayından 14 yıl sonra - Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) o dönemki başkanı Dominique Strauss-Kahn'ın bir oda hizmetçisine cinsel saldırıda bulunduğu gerekçesiyle tutuklanması, saldırganların bu sessiz ortamlarda sahip olduklarına inandıkları inanılmaz dokunulmazlığı çarpıcı biçimde ortaya koymuştu - hayatlar paramparça olmaya devam ediyor...